Sağırmıydık sevgili, yoksa birbirimize?

Ufak tefek bir uzaklığa takıldı ayaklarımız...
Yüzükoyun yuvarlandık yere,
önce dizlerimiz, sonra kalplerimiz kanadı...
Bayırlardan geçtik önce, yürüdük bi müddet,
tırmandık, koşar adım geçip gittik,
dağ- tepe demeden seğirttik, ama biz seninle asla düz bir yolda yürüyemiyorduk...
Ve gün geldi tökezledik,
tekrar yerle bir olup düşmek istedik.
Biz gizliden gizliye sanırım aramıza koyduğumuz bu uzaklığı sevdik galiba.
Kapımızı vurmuş ta duymadık mı aşkı.?
Kim bilir ne kadar beklettik...
Belki soğuktu ''Aşk'' üşüdü,
belki biz umursamadık,
üşendik,
kalkıp açmadık kapıları,
Biz kapımıza gelmiş aşkın kalbini kırdık...
Ki şimdi böyle deli divaneyiz... Ben seni yazarım;
Sen kimbilir kimlere okuyorsun...