Camdan bir kafeste, uyumuşsa bir gönül
Sağırlığın davulu çalarsa, tuz buz olur
Şaşarsın ağlayan kollarına,
Sarılamayışın bıraktığı soğukluğa…
Alışıyor insan zemheri akşamlara
Kapısı çalınmayan barınağına
Bir deli söz düşer leb olan dudağa
Akıldan haber yok, gönül sokaklarda…
Dünden kalanın aynana yapışmışsa
An gelir kıs kıs güler her baktığında
Yanacak aşklara yelken açıp
Gitmeyi bilmedin diyor sağırlığın sana…
Güne yelken açan gönüllerde bayram
Ayla buluşanlar da vuslat varsa
Birinde ten yanar, birin de can
İkisi de suskuda buluşur, alem uyuduğunda…
17/12/2007-01:8
İlknur KöknarKayıt Tarihi : 16.9.2011 23:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!