Sağırlaşmış Düşünceler Sonrası

Başımı döndürmüştü bugün özlem, sanki her şey terse dönmüştü, Güneş batıdan ilk ışığını veriyordu, eski doğum yeri ise doğuydu. ışıklarını silmek için geç olmuştu artık doğuş zamanı yönelmişti doğuya, kendime sordum, özlemin nirengi noktası değişse, önce başını ne yöne çevirsin dediğim anda doğuya dedim oysa güneş batmıştı bile özlemse içimdeki yanış alevini uzatmıştı doğuya doğru.

Kaç özlem bağı bu içimde közleşip küllenme zamanlarını saklayıp, olur olmaz zamanlarda ışıklarını salıyor özlemime doğru.
Şaşkınlık bu ya hangi tulumbadan su içecektim, sevginin doğusu ile batısı arasındaki bağ neydi, şimdi ben ne tarafa baksam ki her yönü özlem, her anım içimdeki kor alevi ile doluşmuş nefes almalar, ben şimdi adımımı nereye atsam ki sabah olsun?

Sağırlaşmış düşünceler sonrası bu şaşkınlık içine gizlice özlemi saklayan, kendime sorgusuz sanki yüreğimi avucumda taşıyorum. Garip bir özlem kavuşması bu, el ve yürek buluşması sanki sevginin eli avuçlarımda, sanki sevginin yüreği bu kendi ritminde, sadece özledim diye bağırsam kim nerede ki duyacak.

Özlemin sağı veya sol tarafı mı var ki o yöne döneyim. İçimden kopanları tutmak istesem başım dönecek özlem ateşinde. Garip düşler yığılmış çaresiz benliğime, oysa yoldu yorgunluğumu taşıyan. Neredeyim ve nerede duracağım nefes alma zamanım olsun?
Ömrüm senle kalsın denen bir istek var ama kim kime ne der bilir ama ben düşlerim kim diye, sonra kendi kimimi bulsam ki elimde eli mi olacak ki? Belirsiz düşler bunlar ve bu sahipli düşü tutacak el şu anda hangi uzakta ve orada gün nereden doğar bilemezsem.

Ona göre yapacağım yolculuk olsa bas geç asfaltın karasına. Motorun sahipli hızına, sonra git oralara ya yoksa ya da gelmek istemezse veya gelemezse. Beni kim tutacak düşmelerimde, kim yüzüme bakacak, kim terlemişsin diyecek, sonra, sonra çatlayan dudaklarıma kim sulu pamuk sürecek, kim bana ben de sevdim seni gün doğumu sabahlarını beklerken, senle konuşurken, kendimi kollarına atarcasına nasıl çarpacak yüreğim, sesin, o geceleri duymaya çalıştığım sesin var ya sana kim tarif edecek bilebilir misin diyecek.

Oysa cevabım hazırdı, sesini ezberlemiştim, nefesinin ritmini ezberlemiştim, hiç görmediğim göz renklerini ezberlemiştim, öyle ya beni sana getirecek olan da rahmete kavuştu.
Şimdi sadece yalnızlığım sende, oysa yine sabah oluyor ve ben nefes sesini özledim diyecek olan da şimdi uzakların en ötesinde, en öteki gölgelikte, aynı güneş ama o sadece gölgede bekler ki gelsem diye işte yine sabah ve ben gecenin yalnızlığını taşıyorum içimde.

Neler söyledim duymadım diyor kendi kendine hüzün beslerken, adam, karanlığımı sana sakladım

Yokluğunda garip bir kimsesizlik ve hangi şarkıda vardı bir teselli bilemedim ama, sadece mırıldandığım dualardı ismini belirtmediğim.sen içinde yıllarımı özlemle taşıdığın hüzünlerimle gizliden mırıltılarla adını sayıklarken, içimdeki parçalanmalardan biriydin. Şimdi şükrettim sesini yazılan kelimelerde duyarak, garip bir sevinç ve özlemi tanıdım. Allah ömrüne bereket verir inşallah. selam ve sadece özlem biriktirdim sana.

Şimdi yorgunum geceye, adı içimde titrer özlem dememle, ardında geçmişin gölgeler korur beni güneşin akından ısısından bir de sen düşleri.
Koyu bir karanlıktan çıkışımda sesin karşılarken beni artık karanlıktan korkmaz oldum.