Sağır Zaman Şiiri - Altay Taşkın

sağır zamanlara “ben” diye sesleniyorum
umutları çalıyor sessizlik
sıcaklık kaçıyor tenden
sarmaş dolaş tembellik
yalvarış martı kanatlarında
bölüşüyor azığı
heybetli ufuktaki kızıllık
sürünüyor yamacımda
asillik beyaz badana
asilik çan çalarken kapımda
huyunu yitirmiş sözcükler
kısalmış çamaşır ipinde
yürüyen ruh tek başına bilge...

düşler mateme başlamış
gecenin ayak izlerinde
her öykünün başında
kayan bir yıldız...

enden bilmeceler
boydan isimlenmiş
soluk yarışında
sınavı kaybeden bendenmiş...