Sağır bir yürek duyabilir mi?
Nasırlaşmış beyinler mi anlayacak sizleri?
Hey gidi heyyyyy!
Çocukluğum geldi aklıma.
Çocuk düşlerim ve bebeklerim…
Sahi kaç taneydi?
Ben kaç bebeğin annesiydim? …
Yalancıktan mamalar yapar beslerdim hepsini.
Utanıyorum şimdi.
O eli ayağı çırpı gibi
O gözleri içine kaçmış,
Aç kalmış bebeleri gördükçe
Anneliğimden utanıyorum.
Yerin dibine giriyorum hatta.
Tam şu göğsümün orta yerine
Oturan şu kırmızı benizli şişman adam.
Ezdikçe eziyor beni…
Sütüm kaçıyor geri…
Bir bomba patladı yine bir yerde..
İnsanlık sürünürken yerlerde
Vahşetin o çılgın çığlığı bu…
Uyutuluyorum… Uyuyorum…
Ninni gibi söyleniyor haberlerde.
Sağır bir yürek duyabilir mi?
Nasırlaşmış beyinler mi anlayacak sizleri?
Kayıt Tarihi : 4.3.2016 01:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Durum utanılmayacak gibi değil ki Öğretmenim, bizler ne yapsakta evlatlarımız karnını doyursak diye düşünürken sıcak yuvamızda o karınları aç, ayakları çıplak, üzeri perişan soğukta üşüyen çocukları gördükçe bende anneliğimden utanıyorum, önce muhtarlar, sonra belediyeler, devlette utansın bizler gibi, geleceğine sahip çıkamadığı için, yüreğinize sağlık Öğretmenim, canı gönülden kutlarım sevgiler...
TÜM YORUMLAR (2)