Bugün bir çocuk gördüm..
Hem sağır hemde dilsizdi..
Çırpındı konuşabilmek için..
Utandım ilk defa sağlığımdan.
Annesinin mahçubiyeti vardı.
İçimden siz eğmeyin yüzünüzü.
O utanç bize yeterde artar dedim.
Bugün geçmişimi çöpe atıverdim.
Aslında bir haykırış belki isyan.
En ağır yükleri vermişler sana.
Gözlerin ne çok şeylere hasret.
Nede nankörmüşüm ben hayret.
Kayıt Tarihi : 9.2.2015 15:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bugün bir çocuk gördüm.. Hem sağır hemde dilsizdi.. Çırpındı konuşabilmek için.. Utandım ilk defa sağlığımdan. Annesinin mahçubiyeti vardı. İçimden siz eğmeyin yüzünüzü. O utanç bize yeterde artar dedim. Bugün geçmişimi çöpe atıverdim. Aslında bir haykırış belki isyan. En ağır yükleri vermişler sana. Gözlerin ne çok şeylere hasret. Nede nankörmüşüm ben hayret.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!