Sağır tüm umutlar ve dilsiz feryadlar...

Yağmurlu bir gündü uyandığımda herşeye....
Soğuk ve ayaz vurmuş yüreğime..
Karadır yazgım gece gibi, gün görmez, güneş görmez...
Alıştım belkide böyle sevmeye seni sensiz bilmeye...

Hani hep benimle olmak istediğin günler vardı ya...
Kimseye pay edemediğin, sadece kendine üleştiğin...
Sahiplendiğin ölesiye, Karanlıklarda yol bulmama sebep...
Şimdi o kadar zor ki bu önemsizlik içinde çaresizce kendin olmak...

Şehir sessiz, karanlık sokaklar artık...
Sağır tüm umutlar ve dilsiz feryadlar...
Yürek çaresiz, yürek sensiz, yürek sessiz...
Sözler çaresiz, sözler sensiz, sözler sessiz...

Gidiyorsun ya yine arkana bile bakmadan...
Şimdi herşey sen olacak... Ve sen herşey olacaksın...
Yüreğim yaslı, gözlerim yaşlı umutsuz bir tükeniş bu....
Herşey tükensede seni inadına sevişim ve yüreğimin sessiz feryadı hiç dinmeyecek....

Kadir aras...