Hep başlarken biterdi aşkımız
Gün doğumsuz bir anne gibi
Mahrum bırakırdı bizi aydınlığından
Henüz surları örüldü yine ayrılığın
Sevinç dolanırken avazımızda
Heyecan yine ve yeniden yerini ürperişlere bıraktı
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta