Hayat dediğin bir günlük…
Bırakma sakın bir ömürlük olmasına…
Zira o hayat oyununda, gelip giden kişiler,
Oyun figürü görürde seni…
Ömrün tükenir gider!
Bırak oynayan oynasın, o oyunları…
Sen kendini bil, kendi adına…
Belki bir arayan, soran olur…
Ki olur da belki, duyamazsın!
Benim sana seslendiğim gibi!
Kayıt Tarihi : 12.2.2016 18:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!