Ah Diego,
Göğsümde kaynayan süt aşkına
Affetsin Tanrı bizi…
Kâğıtları okşasın nefesi
Solgun resimler arasından çıksın gülüşü
İçimde kıvrılan kederi de alıp götürsün
Beni de götürsün Diego
Soğuk bir neşter yarasına boğulmuş gözlerim
Kan kaybında..
Ellerim bir cinayete ortaklık ediyor
Buğday taneleri asılı kirpiğime
Serin bir yele kurban gidiyorum
Yeşildi Diego
Yemyeşildi onun gözleri
Kozasında minik bir tırtıl
Yamaçlarımda kanat açacak
Çiçekten çiçeğe konacak
Ah Diego
Sessizlik…
Göğsümde bulduğu her boşlukta
Koca bir çığlığa koşuyor
Avuçlarım kara kış
Ayaklarım isyan
Her adıma küfrediyor yüzüm
Her adım ayrılık
Ölümü öpüyorum
Öyle, soğuk
Öyle, hissiz sevişiyorum kendimle
Sağırım hayata
Üstelik dilsiz
Sesim yok Diego
Sensizlik
Sessizlik
O
Sensizlik
NURGÜL OCAK
02.02.2014
Kayıt Tarihi : 2.2.2014 19:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ben ki; tutuşmuş bir kağıt.. Ancak, bir ağız dolusu söz söndürür beni... Nurgül OCAK
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!