Kimi zaman korkar ruhum dinlenmeden koşmaya
Kirli ellerinden koparıp almaya yasak düşüncelerini
Neyim varsa alıp götürmeye hazır olan dudakların
Su gibi akıp süzülen kelimelerin
Son ver artık bana...
Son ver içimde dağılan yalnızlıklara...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var