Zarin , kulaklarımızda kökü bir çiy tanesine hasret kuru ağaçların sızısı var ,kulaklarımızda daha gökyüzüne koşamayan çocukların vebali var, biz bu kara uğultuyu yeryüzünden fışkıran bu kara tohumları duyacak kadar burada değiliz.
Biz çoktan başka bir dünyaya budandık , ekildik ve büyüdük , elbette düşündükçe kuşlara karışacağız elbette bir yıldızın koynuna bizler eğileceğiz
burası bizim gördüğümüz , göreceğimiz yer değil artık.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta