Kenarında dururdu bu mercan uçurumun
kuşku bileklerinden sızardı, beyaz kan
sızarken ağacın köklerini arzulardı
soylu bölünmelere toprak
tüm yabancı hayvanı çağırırdı bağrına
iç bitimsizdi dış sağır
su kama yüreğin derinlerinde, olup bitten harap bir
gömüte dönüşecekti, üzümler ıslatacaktı gömütleri
o belki nedensiz açılışa
ruha bir göç dokunuyordu
sağır gezegen hep sağır
kim uy
..........
..........
Kayıt Tarihi : 18.5.2015 17:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!