Sağır
Yüreğim mi sağırlaştı da
Hiçbir şey hissetmiyor
Ölümlerde suskunlaşıp
Sağalmaz yaralarımı
Olağandışı bir aldırmazlıkla
Boşvermişliğin
Rahat kollarına bırakıyorum
Bilmiyorum bilemeyeceğim
Hızla büyüyen
Karanlıklar içinde
Yolumu kaybetmenin
Derin korkularındayım
Hep son durakta
En son infaz edilecekmişim gibi
Beklemenin tedirginliğindeyim
Oysa biliyorum ki
Leşimi köpekler yemez
Böyle anlarımda
Yalnızlığın yükünü
Tek başıma taşıdığım
Sanrısına kapılıp
Kendimi
Köksüz
Yurtsuz
Ölmeden ölenler
Kervanının
Şoför mahallinde bulmam
Sadece bir rastlantıyla
Açıklanabilir mi ki
Dudaklarımdaki
Islaklığın sebebinin
Anıların hüznü olduğunu
Bilmesine biliyorum da
Çağıldamasına da
Engel olamıyorum ki
Hem olsam ne olmasam ne
Geçmişin
Dipsiz derinliklerinden
Artık ses gelmeyeceğini
Bilmiyor muyum sanki
Ne yazık ki
Hekimlerin de
Elleri kolları bağlı
Tanıyı biliyorlar
Bilmesine de
Hiçbirisi de
Nasıl sağaltılacağıma dair
Bir ipucu veremiyorlar
Geriye
Yanımda koca bir şişe
İt öldürenle
Denizin
Kayalıkları dövdüğü yerde
Balıklarla
Martılara derdimi dökerek
Mavi suların serinliğinde
Enginlere kavuşmak kalıyor...29.10.2018
Kayıt Tarihi : 29.10.2018 18:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Işık 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/10/29/sagir-31.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!