Sağım Solum Soma Şiiri - Ali Tekmil

ölünce çok ölüyoruz
günün adı soğuma

göremiyorum seni dostum
dağları tut yüzüme
daya ağzıma göğün ağzını
açılsın ciğerim Manisa Ovası’na

kömüre yakışmıyor yüzüm
yaşım yirmi bir.
beni taşlara çizin
okul defterlerine
anca yüz metre, dile zor
oğlumla kızımla aram.
yüzlerce kış doktoru
fakir evleri, kovalı sobalar bilir
kara’ya çıkıyoruz işte
yüreğinizin elinden tutan eller bizim
ak değil kara değil
ağıdan acı
binlerce ton yükün altındayız

ölümün adı ekmek
urbaya ilaca kazma sallıyorsunuz
çorba sıcağına
evlat öpüşüne
yar dudağına
öyle kurmuşlar ki zembereği
öteki adı para.
vasiyetimiz şu ki
kalanlar içlerini karartmasınlar
sobalarınızın içine iyi bakın
odaların kuytularına
bizim kardeş soluğumuz üfleyecek yaşamı
bakmayın siz telaşımıza
beşikleri mutlu sallayın
narin söyleyin ninniyi
Zonguldak’lı Kütahya’lı Soma’lı
bizler ki emeğin hazır ateşleriyiz
geleceğin ocağını düşlerimiz yakacak

ölünce çok ölüyoruz
sağım solum Soma

Ali Tekmil / 15.05.2014-DEÜ Kantini-İnsancıl 298.sayı