Sağım Solum Ateş

Sağım solum ateş

Sağım solum meyhane, sokağımda
acı acı biliyorum
artık haydarpaşadan kara tren kalkmıyor...
Yalnız, çaresiz insan gibidir peronlar
bu saatte gemiler bile uyumaktadır
ne tren ne gemi elimi tutmayacaklar
Ne beter fakirliktir sensizlik
bunuda bilmeyecekler
Sazım, ahım, ah sarı benizlim
kanadını unutmuş kuşlar gibi tünemiş
bir uzağa...
Türkülerim,alevi savrulmuş yangın gibi
dilimde düşmüş tuzağa...
Nasılda kahır kahır çoğalıyor yaşayamadıklarım
sıcağını istiyorum be kadın
ateşgeda sıcağını
sana tapmayı hasretliyorum
yanıyorum ya bu başka yangın
yine ateşgedanda
ateşinde yanıp yakılayım
ateşine tapayım
sana...
Ateş hızıyla gel
alev gibi sararak yayılarak canıma...