Özüm gibi öz eşim, varlığım iki kızım.
Şu koskoca dünyada, sanmayın ki yalnızım.
Sağımda bir karanfil, solumda bir papatya.
Onlar için direndim, tüm kışlara inat ya!
Dikenlerin üstünde, durduğundan habersiz.
Gönüle en güzel eş, güller içinde eşsiz.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta