Sağduyu Dedikleri Şiiri - İbrahim Faik B ...

Gerildi ipler yine, ülkenin gül yüzünde;
Çözümdar nefer gibi, çoka aktı sağduyu.
Hür doğanlar uçuştu, arazinin düzünde;
Denizi hırçın gördü, doka yattı sağduyu.

Sola inat, büyüttü, varlığını bilmeden;
İyi rakkase oldu, yüz ve çehre gülmeden.
Kahreden fırtınanın, izlerini silmeden,
Tayfunla karşılaştı; şoka baktı sağduyu.

Hangi kafadan çıktı, dağ oldu büyüyerek.
Çekti fodul tipleri, ardınca sürüyerek.
Çok cici endam ile, kırıttı yürüyerek;
Dağılmış yapısına, toka taktı sağduyu.

İşe yarayan değer, layık görüldü rafa.
Hisler bağlı tutuldu, hak sanılıp, a'rafa.
Umuldu ki her yığın, gelir benden tarafa;
Menfaatler uğruna, zoka attı sağduyu.

Uğursuzluk, bilmem ki, başladı hangi günde?
Geçmiş yüzyılda değil, belki, çıkılan günde.
Gördü de konmuş kini, ergenlerin üstünde;
Şaşırdı. Afalladı. Koka battı sağduyu.

(27 Mart 2008)