Daha okuma yazma bilmediği günlerdi. Eline aldığı kalemle çizer dururdu beyaz
kâğıdı… Sonra da ebeveynine:
“ – Bak senin adını yazdım. “ derdi… Programlar yapıp yolculuğa çıkarırdı, her yazdığı
kişiyi… Ve isimler takardı.
“AY” olurdu bazen karanlık sokakları aydınlatan, bazen “GÜNEŞ” yapıp çevreyi
ısıtan, “YILDIZ” yapıp ışıklandıran insanların sohbeti için giderdi sonsuza…
“- Gitmeli miyim? Diyerek kendine sorar… Sonra cevaplardı. “- Evet. Gitmeliyim…
Aşk başlamadan güzel,
Kalplerde heyecan
Bakışlarda korku olduğu zaman güzel...
Birbirimize sezdirmemek için çırpınış,
Başkaları görmesin diye çabalayış,
Gözlerim gözlerinin mavisine değdiği zaman...
Devamını Oku
Kalplerde heyecan
Bakışlarda korku olduğu zaman güzel...
Birbirimize sezdirmemek için çırpınış,
Başkaları görmesin diye çabalayış,
Gözlerim gözlerinin mavisine değdiği zaman...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta