Sağanakta Kalmak

hiç dinmeyen yağmuru
yağmurun içindeki dünyayı
dinledim dün.
içimi bir keder bastı
yarı sararmış yapraklar
bir bir düşüyordu.
yağmur,
soğuk ve rüzgarı
almış yanına
şehirde ne varsa
hançerliyordu.
dinmeyen fırtınadan
ölülerin ve dirilerin
sesleri geliyordu.
baş eğdim hırçınlığına yağmurun.
korkularımı,
yüzü gülümseyen Üsküdar’a
boğazın sularına bıraktım.
aynı mutlulukla akıyordu
her kıvrımında
mavi akıyordu
utangaç ve
İstanbul bakıyordu..

01.11.2024 / Üsküdar