Sağanak Yağmurların Kıyısında

Ah, yanıp duran sevgili, aşkın adıyla
Saçlarında kaybettiğim o, kor güneşimi
Ne zaman geri vereceksin? Söyle bana!

İçli, sağanak yağmurların kıyısında
İlk günümüzü hatırlatan buydu bana
Hani şu ellerimle gamzelerinden öptüğüm
Alacalı sedef taşlarının iki sokak ardında

Serin kökler, paslı yollar bile hep sendi!
Salkımlarından dökülen ballı üzümlerle
Sıfatlarımın gözü tok hecelerinde bile
Saklı bulurdum şanlı sevdanın izini

Anlamazdım hiç, ne diye kızardın bana!
Zümrüt gözlerinden doğdum ben hayata
Ne bilirdim ki yekpâre gökyüzünden başka,
Ne gördüm ki senin güzel yüzün dışında?

Bil ki, bir seni saracağım hisli koynumla
İliklerime değin, solup ıslansam da…
Ah, yanıp duran sevgili, aşkın adıyla!