Sağanak Yağmurlar Şiiri - I Can

Sağanak Yağmurlar

Işıklar içerisindesin
Yaşamda vazgeçilmezim
Su damlası yolculuğum..
Şefkatli ve bir o kadar da anlayışlı
Haşarılığım ve yaramazlıklarım
Düz duvara tırmanışlarım
Ağaç dallarında çocukluğum..
“Düşersin...
Kendine zarar verirsin..
Dayanamam acına”
Diyen bal tatlısı dillerin..
Ah babam
Canım babam
Nasıl özledim seni
Her geçen gün daha da derin..
Şimdi karşımda ufuktasın..
Denizle göğün birleştiği yerde
Dalgaların kumsala vuran sesinde
Beni sımsıkı saran bembeyaz köpüklerdesin..
Ah babam
Canım babam
Kimse senin gibi değil...
Sonsuzlukta seni aramışım meğer
Senmişsin bana güven veren
Aidiyetini sunan
Hayatlara giren ve çıkan değil...
Ah babam
Canım babam
Özlemin yüreğimde kanayan yara
Ailen için
Gurbete çıktığında
Henüz altı yaşındaydım..
Daha o zamanlarda
Sağanak yağmurlarla olan arkadaşlığım
Yüzümü hep sakladım..
Yüreğime aktı, sağanak yağmurların..
Küçücük bir çocukken
Yaşayandım..
Bilendim...
İlk sen öğretmiştin bana..
İlk sen yüreğe kazımıştın
Çocukluğumda...
Ama bilirdim ki;
Geleceksin..
Öylesine pekiştirmiştin ki; bu inancı..
Hep geldin...
Her yıl ağustosu bekledim
Ağustosun ilk günlerini..
Kumsalsız denizlerin
Kumsala geleceği günleri..
Ah babam
Canım babam
Bir de yıl dönümlerimiz vardı;
Yeni yıl...
Geçmişin muhasabesinin çıkarıldığı
Yeniye dair beklentilerin yeraldığı
Öncesinde kara güneş gibiydi
Çok uzun yıllar yaşandı
Yaşamda yeniye dair,
Çocukluk yıllarımdan
Bir umut doğabilir miydi
Tanrıların dağı Nemrutta
Şafakta bütün kızıllığıyla güneş..
Yaşamımda olabilir miydi! ? ...
Ah babam
Canım babam
Çok ama çok uzun yıllar yaşandı
Öncesinde kara güneş
Yeni yıl
Çocuk masumluğum
Sen gibi olabilir miydi..
Neden çok sevdim baba
Sevgide en çok..
Sen mi aşıladın genlerime..
Senin gibi derinlerde seven yok..
Sevgide yok baba...
Adanmışlıklar ise hiç yok...
Ah babam
Canım babam
Nasıl özledim seni
Sonsuzluktasın..
Kumsalsız denizlerde
Denizle göğün birleştiği yerde....
Yüreğimin en derinlerinde...