Sağanak Yağar Şiiri - Fatih Güler

Ankara’dan tren kalktı
İstanbul'dan bana baktı
Bakınca yüreği yaktı
Gözlerden sağanak aktı

Yol vermedi zalim dağlar
Getirmedi hasret yıllar
Kapalı tuzaklı yollar
Gönülden sağanak yağar

Söyleyin nere gideyim
Gönlü kimlere satayım
Sevdayı kimden çalayım
Yürekten sağanak akar

Sabır edecek hal kalmadı
Şuraya gönül gelmedi
Baharıma gül açmadı
Kalbimden sağanak damlar.