Sağanak Sonrası Nergiz

...

Gümüş hayaller tüterken,
Evlerin tiryaki bacaları,
Dallara tüner gececi kuşlar.

Tenimde gecenin,
serinleten esmerliği.
Ruhumu bir çöl insanı
sessizliği sarar.

Gönül heybemde küflü sevdalar,
Dilimde yetim bir çocuğun
çığlık çığlık büyüyen
suskunluğu var..

Usulca Açtım kiraz dallarına
bakan penceremi.
Tüm sessizliği ile gece
süzüldü odama.
İsli bulutların ardında
yağmurlar çisil çisil ve sessiz.
Gözlerim nemleniyor sebepsiz.
Yağan yağmurda yıkanıyor,
kirlenmiş ruhum.
Sonsuzluğa öykünür mü
sağanak sonrası açan nergiz?

Yalın ayak çıktım
Hayat denilen yokuşu.
Su taşıyor yangınıma
Kanadı kırık saka kuşu.
okuduğum kitapların
kokusunda aradığım huşu