Sağanak Sağanak Şiiri - Kemal Berk

Seviyorum derken kendimden geçtim
Maddeyi bırakıp manaya geldim
Dünyalık ne varsa ellere verdim
Güllere bakarken kokuyu sevdim
Sağanak sağanak ben seni sevdim

Saçlarım uzamış sakalla gezdim
Yırtık elbiseyle benliği ezdim
Gönlümü hoş tutan kendimden bezdim
Gördüğüm âlemde manayı sevdim
Sağanak sağanak ben seni sevdim

Dünyanın varlığı ömrümü yedi
İnsanlar doymadı bir birin yedi
Yüzüme bakarken gözüyle yedi
Her nesnede ayrı güzellik sevdim
Sağanak sağanak ben seni sevdim

Çoklukla övünüp mala tapmadim
Açlığın korkusuyla asla yatmadım
Sel suyu katarak servet kapmadım
Huzurla yediğim lokmayı sevdim
Sağanak sağanak ben seni sevdim

Dünyada saltanat korkulu rüya
Hizmettir diyenler aldattı güya
Taklayı atarken yaptılar riya
Hakkımın dediği takvayı sevdim
Sağanak sağanak ben seni sevdim

Kül'özün gönülden sevmeyi bilsen
Ey can ehli beytin yoluna girsen
Ruhlarda var olan güzeli görsen
Her canlıda gördüm ömrümce sevdim
Sağanak sağanak ben seni sevdim