Sağanak Şiiri - Tunç Taşbaş 1

(sağanak altında,
her yağmur damlasıyla irkilen ben,
sakin sakin
yeniden
düştüm bilmediğim umutların ardına…)

güzel hayat,
su gibi yalın
yaşanırsa ancak
kaybetmez, zaten varolan ölümsüzlüğünü…

ölüm kalım meselesi değil miydi ki
“senin için”, yaşamak
Al işte:
öl ölebilirsen, kal kalabilirsen…
Al işte:
hayallerimdeki silüetin..
Al bunlar da:
senin ağzından kendime yazdığım dizelerim..

Bu emek:
sevgi için de verilen,
uğruna mücadele ettiğim,
seni onunla sevdiğim.
Bu ekmek:
sensiz edemediğim gibi,
onsuz da..
onsuz hasret çekilmez ki.
olsa olsa hayal edilir…
hayaller:
belki sen’li belki sen’siz…

Umut doludur o hayaller,
biz varızdır o hayallerin mutlu yarınlarında,
insanlığı anlatan bir yıldız altında,
kimbilir: belki ben’li, belki ben’siz…

senin de var olduğunu bilince
o büyük gücün içinde,
daha kuvvetle sarılıyor düşünceme,
-senin de mutlu olacağını bilince,
ya da,
bir yakının mesela, bir sevgilin,
olursa ileride,
insanca yaşayacağını, cennete çevireceğimiz bu dünyada
ölmeyeceğini bir cephede, kaybolmayacağını bir işkencehanede…
işte bilince bunların geleceğini.. ve senin üzülmeyeceğini-
senden daha çok seviyorum düşüncelerimi

2003 İzmir