Sağ Ol Canım Şiiri - Cihat Şerbetçioğlu

Sana dört beş pembe çiçek,
birkaç yeşil yaprak
bahar getirdim,
yosun gözlüm.
Kır çiçeği sarısı yorgunluğum,
düşmeden ufkuna
gök akşamların.
Sağ ol canım,
sağ ol be canım karım,
ömre değdi
seninle yaşadıklarım.

Baştan değildik bir elmanın iki yarısı,
farklılıklarımızı sevdik.
Tamamlayıncaya kadar
eksiklerimizi sevdik.
İsyancı duruşumuzu eskimişliğe,
cesaretimizi, korkularımızı,
acemilik ve ustalıklarımızı sevdik.

Zamanla benzedi düşlerimiz,
kaygılarımız zamanla aynılaştı.
Bir meyvenin,
dişil ve erkek yarıları olduk,
sevgi sürecinde.
Mutluluk insanın her yaşında,
her gününde.
İstediği kadar
ve kendi ellerinde.
İstenirse yetiyor “el kadar hasır,
iki göz oda”
yoksulluğun paylaşımı,
eşitlik ve özgürlük kavgasında.

Sana dört beş pembe çiçek,
birkaç yeşil yaprak,
emekçi baharı getirdim,
yosun gözlüm.
Kır çiçeği sarısı yorgunluğum,
düşmeden ufkuna
gök akşamların.

Kar yağmasın üstüne umutların,
güneşlere ısınsın sevgimiz,
sevgisizlik değmesin gözlerinin
gündüz ve gecesine.
Takılmasın mutsuzluk,
çökmesin umutsuzluk,
asla,
bulutsu nemlerdeki
yosun gözbebeklerine.