Grileştin... önceden canlıydı renklerin, sattığın umuttu gerçeği gizlerdin...
Her zerrende suçluluk hissederdin , uzaktan bakıp insanları izlerdin..
Kaç kelam yeterdi sana? aç gözlüydün all-in , kalbin porselendi geride kalan parçalardan bir iz..
Soğumuyordu içindeki ateş hicrandaydın, ahraz değildin ama sanki dilsiz.. belki birazda ilgisiz.
Biliyorum ...herşeyi gören bir kördün,
Kibir,haset ve günahlarla bir hayat ördün,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta