Biz yolda hep üç kişiydik:
Sağ yanımda sen, sol yanımda sen
Ve ortasında kızıllığın
Buzdan bir adam, eriyen.
Düşünceler kilit vururdu tabağıma,
Yemek tanesi değil, dertlerdi kalan
Ve annemdi böyle akşamlarda
Beni tek anlayan.
Bir akşam yemeğinde çarpıştı gözleri
Anne oğlun.
Eridi çocuk, bitti, yorgun…
Ama sordu:
Anne, ben nerede hata yaptım?
Katıydı cevap, ağırdı, bir çift göz haykırıyordu:
Sağ kolunu, sol yanına sığdıramadın.
Kayıt Tarihi : 25.8.2010 09:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Olgu Gürdal](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/08/25/sag-kolum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!