Safure Şiiri - Hayrettin Taylan

Bütün terk edilmişlerin babasıyım
Acı,hüzün, ayrılık gibi binlerce çocuğum var
Çok çalışıp çok sevmeliyim aşk

—usul usul uslarımı aldı kader
Aralığında bıraktı benimsemediklerin
ürkek şahinin pencelerinde kalmış peri gibi durma uzaklarımda
gelgitin alt dudağında gelinlik yüzün
Sevmenin tutku küresinde penguen bakışların asılı
Ver hasılı yine ,yineden sende kalmanın acımtraklarındayım

“hiç “ kendine boşluk seçiyor
Hoşluk bileniyor giyotin sözlerinde
Dokunmasan yanacak alemlerim
seni bulduğum ben sıratında
Muşrikler hazın fırat’ına atıyorlar beni, sensizliği
kesilmiş günahlar var duvarında ses geçiren emellerin
geliyordu gelmelerin
Susuyordum Safure

Göğsümde yaşlı damlaların kurak özlemler barındırır
çıldırık haller harmanını serer ateşim üstüne
Darılmış öpüşlere dudak uzatır özlemlerim
öpsen diyorum
vebalini ıslatsa vuslat
hâlâ sıcaktı gergin bekleyiş
kördüğümlerini artırırdı özleyiş
köklerini salardı yaramın üstüne sezinleyiş
tohumlarını bırakırdı acılarıma haykırış
yüreğime kadar dolardı seni isteyiş
seninle görülmeyi büyütürdü görünüş
bu yüzden ismindeki eliflere sığınırdı sevgim
bu yüzden isminde damlayla yıkanırdı sabrım

bütün terk edilenlerin babasıyım
sana bayramlık bir aşk aldım sevgilim
her gün arife, her gün sen giydir beni senden