Safsata Şiiri - Mehmet Açikel

Sevda mahkemesiymiş,
Yok prangaymış...
Hepsi safsatalardan ibaret,
Binlerce hikaye bunlar.
Biri zalimmiş,
Yok biri mazlummuş!
Geçin bunları siz geçin,
Yok böyle bir ibare.
Gönlün bin yalan olmuş,
Geçmişsin bir hale.
Kaç sevenin,
Kaç sevdiğin var bilinmez.
Doymadım der sıkılırsın,
Alırsın bir ihale.
Ticaret ya yalanlar,
Geçer ya günler aylar.
Acırsın bana arada bir,
Kusarsın pek yalanlar.
Bende hüzün yutarken,
Hep bardak kuruturken,
Sanki bir ana kandım,
Adını methederken.
Övdük övmesine de,
Lafın ucunu tuttun.
Sabah bir bakmışım ki,
Hayranlarını çoğalttın.
Sen kimesin bilinmez,
Hemen kaçıp unuttun.
Takibinde yürek var,
Kimleri sen avuttun...