Safranbolu Evi'nden Gece Lambası

Safranbolu Evleri,
İnanılmaz bir tarihi bulursunuz,
Baktığınızda kiminiz evin hanımı,
Kimi de beyi olursunuz.

Yıllar önce gitmiştik sokak sokak gezmiştik.
Bir keresinde de o evlerden birinde,
Annemle görmüştüm kendimi,
Ne de mutluyduk ikimizde.

Bahçesi vardı kocaman konağın,
Ama kocaman duvarları olan,
Kapı önünden geçerken ancak hayal edersiniz içini,
Asla göremezsiniz.
Belki de beklersiniz hani kapı açılır mı diye?

Çok katlıydı ev sanki,
Ve evde de evin hanımına yardım etsin diye,
Alınan evlatlık.
Her işi gören,devamlı koşturup,sadece yattığında dinlenen,
Buna rağmen tatlı dil duymayıp,güler yüz görmeyen,
Hatta temizlenmesin evin oğlu güzelliğini görmesin diye de
Yıkanmasına bile sıkça izin verilmeyen Gülbeyaz.

Dar ve uzun kafes camlar.
İçini göstermeyen,sırlarla doluymuş izlenimi veren,
Ama inanılmaz güzel,elişi perdelerin süslediği camlar,
Gaz lambası ile aydınlatılan loş ışıklı,duvarlarında
Karagöz,hacivat bile oynatılıcak perdeler kurulan hayali
Güzelim Safranbolu Evleri..

Bir lambadan geldim buralara.
Karşımda küçücük gece lambası,
Bir Safranbolu Evi,
E hayal kurmak paraya tabii değil ya,
Kurdum hayali,
Hatta gittim kaldım o evlerden birinde bu gece ve
Hatta evin hanımı bile olup kurula kurula,
Gezdim konakta ve uyanana dek,
Bitmesin diye bu hayal,bu rüya yattım uyuyakaldım bir köşede.