Safranbolu Şiiri - Rabia Barış

SAFRANBOLU

Avdan yaylasından güneş doğarken,
Kuşu engin uçar Safranbolu’nun.
Gün ışığı karanlığı boğarken,
Şafağı nur saçar Safranbolu’nun.

Gelincik tarlası sevgiyi bezer,
Şairler oturmuş destanlar yazar,
Kolları doğudan batıya uzar,
Gülü sevda açar Safranbolu’nun.

Yağmur çisil çisil toprağa iner,
Seherde jaleler yaprağa siner,
Baharın coşkusu kasımda söner,
Kızı safran biçer Safranbolu’nun.

Safranı gözdedir ambarı silme,
Lokumu cevizli, baklava dilme,
Asmalı bağları dört köşe bölme,
Yolu hazdan geçer Safranbolu’nun.

Gurbetçi kardeşim özlemi serer,
Güzeller bahçede safranı derer,
Kınalı kekliği av izi sürer,
Avcısı av seçer Safranbolu’nun.

Rabia BARIŞ