Gün gelir,
Buluşuruz belki de,
İnsanların içinde.
Sarılırız onlara,
Tutarız sımsıkıca,
Hiç bırakmamacasına.
Şöyle bir
Baksak çevremize.
Dost bulmak için
Hiç kimse kalmamış.
Bunun acısını,
İçten yaşamak
Diğer orospularla.
Kendimizi kandırıp
Yaşama zar atsak.
Kayıt Tarihi : 11.3.2008 10:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!