Ne kadar da özlemişim tarlalardaki başakların saplarını çiğnemeyi,
Bir hafif acı duymak için,bu yoğun acıların içinde bir saflık bulmak için,
Ciğerlerimin açılacağını umarak koşmak istiyorum temiz ve dürüst köy akşamlarına.
Oy benim bir zamanlar,eteğinde çocuklara hediye ceviz saklayan,
bozulacağını dahi hesap edemeden şehirden gelen şekerleri cevizlerle yer değiştiren saf ninem...
Bozuldu senin evlatlar her tatlı yendiğinde tatlı konuşulmaz bozuldu tatlılar,
Nerde o sarı burmalar,
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta