Sessizce karanlığın içerisin de ilerliyor idim
Aydınlığı bula bilecek miydim?
Meğer fırtınalar beni bekliyormuş
Bu kadar çok fırtınalar içerisinden, geçeceğimi bilseydim
Aydınlığı aramazdım
Az da olsa, aydınlık günler gördüm
İnsanı da ayakta tutan da, aydınlık günleridir
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta