Safiye Özgöç Şiirleri - Şair Safiye Özgöç

Kadim dostum yanlızlığımla
Kadeh kaldıracağım sensizliğime
Acılarımı koyacağım masaya meze diye
Bir sigara yakıp..
Sen diye çekeceğim içime her nefesi..

sen gelmez oldun

Bir yaz akşamıydı hava kararmış, yaz olmasına rağmen yağmurla gelen bir serinlik başlamıştı,
Ahh Safiye yağmur yağsa da seyretsem demiştin. Hasta yatağından kalktın, balkona çıktık, rüzgâr üşütüyordu ellerimizi. Gözlerin donuk, bedenin halsizdi.
Yağmur oluk gibi yağarken, aklına gelenleri düşününce, yağan yağmurun sesi beni boğuyordu.
Gitmeye hazırlanan otobüse binmek için, gizli bir güç, seni sürükler gibiydi. Sanki, sanki gitmek istiyordun.

ey ruhumun, bedenimin sahibi aşk
ey olmayınca aldığım nefesleri bile lanetlediğim,yokluğun
ey gecelerimin korku dolu sensizliği
hadi söyle gelecekmisin?

Seni sevmek....Ne gökteki yıldızların avuçlarına sunulması..
Nede kuşlar gibi özgürce uçabilmek semalarda..
Seni sevmek.. ne yağan ilk kara sevinebilmek..
Nede yemyeşil kırlardaki papatyaların arasında uzanmak gökyüzünü izleyerek...
Seni sevmek hayat öpücüğü gibi
Seni sevmek en ulaşılmaz uçurumlardaki çiçeği koklamak gibi..

umudun son damlasıda aktı gözlerimden

son hıçkırığımlada son verdim

sana alınan nefeslere

yelkeni olmayan teknenle açılırken hesapsız yarınlara

gücümüz yetti,savaştık kaderin azgın dalgalarıyla

aşkımızı yelken yapmışken rüzgarlara

güneşi istemedim senden

güneşi teninde buldum ben

ay ı istemedim senden

Sana aldığım son nefesti veda ederken bıraktığım
Gidiyorum...
Evime son kez baktım,baktığım hatıralarındı
Bir mektup yazdım sana, yada iki,üç
Hepsini yırttım.
Sonra iki satıra sığdırdım terkedişinin acısını

Gecenin karanlığında benim için kalkıyorsan eğer
Kalbin özlemle atıyor, heyecanlanıyorsan varlığımla..
Gelişinle aydınlanan günüm oluyorsun...
Kar yağıyor, yağmur yağıyor, sonrada güneş açıyor.
Her mevsimi yaşatıyorsun o an.
Seni yaşamak öylesine özelki.

Seni sevmek bulutlara sarılmak,güneşe dokunmak,yağan karın altında kalıp yanmak gibi,...
Seni sevmek, bir kuşun kanadına tutunup,onunla beraber süzülürken semalarda her an düşecekmişim gibi hissetmek.
Seni sevmek....
Sana asıl sahip olanın yanında uyuduğunu düşünürken....
Kahrolmak,bitmek,tükenmek ama ölememek.
İstesemde ölememek..ama hep sevmek... sevmek...sevmek...