Safiye Şiiri - Gülşen Destanoğlu

bir kadın tanıdım bu gece
incecik belli
yetmişinde

desinler için bakımlı
kaşı gözü az boyalı
az ütülü üstü başı
amma bolca rujluydu dudakları…

yetmişinde
adı safiye
hani bir tarihmiş gibi
kurum kurum kuruluyordu karşımda öyle

hiiiç evlenmemiş
zira kimseleri beğenmemiş

güya burada
allahın bile hatırlamak istemediği
bu kasabada
zamane ünlülerinden bir kaçı
on dakikada hem de
mükemmel olduğuna dair çelivermiş aklını…

biraya burun kıvırdı
rakıdan başka hiç bir içkiye meyletmemiş…

koca yetmiş yıl
dinle dinle bitmez
kimbilir dedim ne sırlar saklı…

ballandıra ballandıra anlattı
niye bilmem saat tuttum
koca hayatı
on dakkaydı

sonra başa sardı
sağından
solundan
önünden
ardından
bazen de ortasından başladı
eni konu
on dakikaydı / onca kelime israfı

gerçi sadece o kadarcık
kendi olabilmiş
ne yapsındı...

düşündüm de sonra
nicelerini tanımıştım oysa
en yaşlısı doksanında
tek bir an bile
sığdıramamışlardı hayatlarına...,