Sen;
...eski bir şarkısın
yıllanmış notalarda unutulan bestekarlar gibi
...eski bir şiirsin
sonbaharda uçamayan
kanadı kırık turnalar gibi
...eski bir hikayesin
yıkılmaya yüz tutmuş
tenha kıyı kasabaları gibi
Artık;
saçların yıpranmış çalılar
gözlerin solmuş safir taşlar
dudakların çatlamış topraklar
Oysa;
görüyordum gece rüyalarımda
kokun vardı tüm eşyalarımda
bak artık unutuldun bu akşama
Gidişinle;
ateşim söndü
bağrım taşa döndü
Şimdi;
sen eski bir hikayesin unutulan kalbimin kuytu tenhalarında…
Mikail Dede
Kayıt Tarihi : 8.6.2020 22:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mikail Dede](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/06/08/safir-renginde-yanginlar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!