yine vurduk gemileri dalgalar arasına
ellerimi sıkı tut kaptan
herkesin yüzünden yalnızlık damlıyor
kiminde savrulan yaşamın külü
burdan öteye yol gitmez diyorlar
bu şehri vurdular kaptan
ağladıkça uzadı yüreğimdeki fitil
her yerde hüküm süren rüzgarın parmakları...
dün gece düşümde maviler dökülmüştü yastığa
ve ben savaştan kaçan çocukları sarıyordum
taze çimenlere... kuş tarlası g
..........
..........
Kayıt Tarihi : 17.9.2018 15:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!