Salacıkta bir sabahçı kahvesi
Şu kağıt toplayan adam
Sanki, evden çıkarken bırakmış geride
Yiğitçe gülüşlerini, masumiyetini
İnsanca yaşama düşüncesini,
Kimin kirlenmemiş düşü kalmış ki,dokunulmadık toprağı
Talan edilmemiş hayatı
Daha doğmadan kaybetmişiz
Başkalarının olmuş her şey,biz çift kişilik yaşamışız hayatı
Kan sıçramış gülüşlerimize,bir dilim ekmeğe
Barış için kan dökülmüş,
Güneşin ilk yağmuru-
Buğuya yazılan sözlerin izi gibiydi
İzi yok ama anılarım kazınmış camlarda
Camların buğusunda asılı kaldı yüreğim
Ve isyan etti yüreğim.
Bir çığlık ki kulakları sağır edici
İnsanlar gördüm sureti yok
Gördüm bir suret onunda yüreği yok
Kalabalıklar gördüm etrafımda hiç birinin adı yok
Elleri uzansada baktım zapt olmayan kuyrukları çok
Kurt yanaşır bi parça et için
Kaybetmektir bazen hayat neyin var neyin yok ipe dizmektir..sonra geçip karşısına,bir ömür yaşadığını silmektir belki üç,beş dakikada
Git sevgili,ben bile bu kadar yakışmadım sana
Sen bakma arkana,bakma akan yaşlara
Onlar isyandır geceye,maviye,yeşile ne varsa serzenişimdir hayata
Sen bakma hep ayrılıklardır beni yarım bırakan
Kaldıkça bir başıma,dirilişimdir sabahlara
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!