Safi Umut Şiiri - Mustafa Ayvalı

SAFİ UMUT

Her günün sonunda bir ömür biter
Ve her seher vakti sevdaya gebe,
Hesabıdır aşkın bedenimde ter,
Bitmeyen oyunda bendim körebe.

Sırrını saklıyordu dünyanın
Ketum bir kaplumbağa,
Yıldızlara asılı gözlerden
Gün düştü de gönlüme, bir gül düştü efkâra.
Sendeledi ırgat yüreğim…

Suları çekilmiş topraklarda
Bunca yıl gezindim de Ey Sevgili!
Kayıp yurdumun her karışında,
Ben bendeki seni sevdim…

Zaman soğurdu gözlerimi,
Her çisenti felaketim,
Arnavut kaldırımları memleketim.
Yırtamadığım dua dilekçelerinde cüce,
Rüyalarda devdim.
Yüreğim şahit Sevgili!
Ben bendeki seni sevdim…

Isırgan kahkahalı dünyada
Tuz basıp yâreme,
Hicrana gark olup yıldızları yutan
Asumanı sevdim.
Ömer’in adaletini,
Osman’ın asaletini
Ali’nin cesaretini,
Ruhumda kopan sayhayı, gökte dolunayı
Ben bendeki seni sevdim…

Buymuş aşkın kuramı,
Ben sustum, gökler sustu,
Şiirler kin kustu,
Safra taşıdı nehirler,
Sinemde isyanı, hanemde seni gördüm.
Ah fıtratım!
Ezelden ebede sen bendin.
Çile dergâhında Eyyüp’ün sabrını,
Ve bir de
Ben bendeki seni nedensiz sevdim,
Bir daha sevmedim.

Mustafa AYVALI