Safi Şiiri - Emin Çivi

Unutturur Sızıyı Silginin Tınısı,
Silinen Kağıtta da Ben Hayatta da.
Bir Sefa Varır Kalbime Küçük Esintiden,
Gecenin Soğuğunu Tutamaz Cam.
Uyuyanlar Mutlu.

Çirkinliğiyle Vurur Masama Gölgelerin Sureti.
Mum Sönmekte; Kurtuluşa ve Şafağa İşaret Belki.
Bir Matem Bu Mısralar, Bilmiyorum Yazan Kim?
Ben Değilim Sevdiği Sevenin, Ben Değilim Kendisi Gecenin.

Hayat Sinirli, Otoriter Bir Baba Sanki.
Ben Esiriyim Babanın Eski Ahşap Evinin.
Keşke Yanan Olsa Kandil, Olmasa Günler Sabit.
Yandıkça Yan Gönlüm Çektiğin Acı Değil Safi

Bitsin Bu Şeb Ölümle, Bitsin Birlikte Hayatla
Şiir Bitsin; Yağsın Gökten Mısralar Lapa Lapa
Kar Bekleyen Çocuklar Gibi Bekliyorum Beyaz Örtüyü
Sarın Beni Ona, Atın Beyazlar Altındaki Kara Toprağa