SAFFAT SURESİ
37. Suredir. Mekke dönemini, ortalarında nüzul olmuştur. Konusu: ahiret yani hesap günü iyiler ve kötüler
1. Saffat, hareket yeteneği olan tüm varlıklara atfedilir. Genelde melekler anlaşılmıştır. Allah’ın saf ve halis kulları, müminler için kullanmışlardır. Bazı müfessirler ise vahiy demişler.
2. Birinci ayete vahiy dersek, bu ayette vahyin yasak kıldıkları, yapmayın dedikleri. Vahiy, içinde zehir olan köftelere el uzatmamızı emrediyor.
3. Saf: canlılar için, tilavet: kelimeler için. Harfler, ilahi bir mesajı sıra sıra dizilirse müminlerde vahyi almak için saf saf dizilmeleri gerekir. İlahi misyonu üstlenmemiz için sıra sıra dizilmeniz gerek. Saf saf olmanız gerek. Disipline girmeniz gerek.
4. 5. Peygamberler farklı yerlerden doğan güneştir. Farklı dillerden ve yerlerden geldiği için. Karanlık, ışığın yokluğudur. Batıl yoktur aslında, yalana dayanır. Güneşin doğuşunun farklı olmasına dikkat çekiyor ayet.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta