Ben sana aşığım demek o kadar kolay zannederdim ki her an, her dakika defalarca kez diyebilirim zannediyordum ama yanılmışım. İnsan kendiyle kolay yüzleşemiyormuş. Ama ben sana aşığım. Neyi değiştirecekti ki bu şimdi. Geri getirebilecek miydi seni? Boş geliyordu bunları düşünmek. Evet ben sana aşıktım. Doğruluğunu bile sorgulamadan söylüyorum yerli yersiz. Çünkü bitmişti kendimle hesaplaşmam ama bir şey değiştirmemişti. Geri getirmemişti seni bana. Buda bu yüzleşmenin anlamını anlamsız hale getirmeye yetiyordu. Artık bir anlamı kalmamıştı sorulan soruların kendimi aşağılamaktan başka. Kapalı bir kapı ve önünde ağlayan bir ben. Dışarıda kalmış bir kedi halime tek örnekti. Sabahı beklemekten başka yoktu çarem ama sabah olmak bilmiyordu. Kime kızmalıydım bilmiyorum, dışarıdaydım işte tek gerçek bu. Açabilmelerin her yolunu denemiştim ama nafile. Gitmekten başka bir yol görünmüyordu ama nankörlük etmek gelmiyordu aklımı ucuna bir kez bile. Beklemek en doğru karardı ama açılmazdı o kapı bunuda biliyordum. Önemli olan neden kapandığı değildi oysa. Bu sorulacak doğru soru değildi. Kabullenilmesi gereken bir gerçek vardı karşımda. Kapanmıştı kapı bir kere. Nankörlük senin yapacağın fiil olamazdı, nankörlük yapılandı aslında. Bu kapanan ilk kapıda değildi. Yeni kapılara yelken açmanın zamanı gelmişti artık. Sırtın yaralanmış olsa da öldürmezdi bu yara seni biliyordun. Ondan bir ceket elinde koyulmalıydın yola. Yollar senindi artık. Seçeceğin bir yol değil binlercesi vardı önünde. Ya nasip diyip, bir türkü dilinde koyulacaktın yola işte, tutamayacaktı kimse seni. Tam gün ışırken koyulmalıydın, güneşi gülücüklerle karşılamak için. İşte bu sefer sen kendi kendinin kaptanı olabilmek için. Rotaların senin emrinde olması için, pusula senin elinde olması için...
Yürü ufuk sonsuz...
Martılar tek yoldaşın...
Issız gemi
Ve
Martılar
Yeterdi hayatı güzel yapmaya
Pembe bir düş
Kırık bir kalp
Kan revan içinde dudaklar
Susuz ve çatlamış
Kendi kanının tadıydı dilinde ki
Ölümünü kimseler görmeyecek
Martılardan başka
Umman
Derin ve karanlık
Pusula kayıp,rotasız
Ölüm en son durak
Dilde tek kelime
Aşk
Kayıt Tarihi : 16.6.2007 18:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!