Şafaklara Şiiri - Ünal Kar

Fırtına kaldırırken gökyüzüne tozları
Seni benden aldı da götürdü uzaklara
Gözlerimde biriken damla damla tuzları
Akıttım maviliğe karıştı şafaklara

Şafaklara yağarken sevgi dolu bakışın
Bulutların ardından nazlanarak şakışın
Hasretle tebessümle yoğunlaşıp ruhuma
İnceden dökülerek ömre değer akışın

Akışınla semadan haznelere can oldun
Umudun beslendiği hayat dolu an oldun
Atarken şahdamarı sessizce usul usul
Sevginin hükmettiği gönülgaha han oldun

Han oldun ilmek ilmek muhabbeti işledin
Canıma canan oldun benliğimi dışladın
Beni benden alarak kahreden yokluğumu
Varlığa çevirerek aşk odunda haşladın

Haşladın haşlayalı ışık var gözlerimde
Kıvrım kıvrım sevgiye akış var özlerimde
Riyadan çok uzakta her şeyimle safım ben
Kendimi tarifim bu hilaf yok sözlerimde

21 Şubat 2010-Tokat

dost kalemlerden

Sözlerimde sen varsın başka mana arama
Dilim: 'sevgin yetiyor, ne isterim! ' der ama,
Dolambaçlı yollardan dikenler bata bata
Merhem arıyor kalbim bakışından yarama.......Asuman Soydan

Yarama derman eyle çare sende aşk sende
Nefes diye aldığım cansın kansın bedende
Varlığın hüküm sürer varsan yazım yoksan kış
Yaşarsın mevsim mevsim bir bütünsün sen.....Sevilay ŞAHBAZ

Mevsim mevsim ayırmam, hangisinde yoksun.
Bahar dallarında üreyen,minicik tomurcuksun.
Kar taneleri ile inen,tükenmeyen umudumsun.
Hasretinden çatlak çatlak yaz toprağı gibiyim.....Necdet Cemal OCAK

Seninle var oldu bu köhne yürek
Gelirdi ardindan her yere sürünerek
Gel ask ile, beraber sema dönek
Döndükce askin atesini söndürek....Cigdem KILIC