Şafak Yüzlüm 1 Şiiri - Mustafa Acıoğlu

Sen de biliyorsun ki ben
Kendimi inandığım şeylere
Ve hak bildiklerime adadım
Gözlerim ufuklardadır benim
Fecr-i sadık bekliyorum
Sıdk-u sadakatle…
Göğün Mavisini
Ve denizlerin maviliklerinde
Ve çarpan dalgalarda
Duyuyorum yüzbinlerce gencin
Meydanlarda kükreyişini
Kayalara çarpan dalgalarda
Gök gürültülerinde…
Biri yerde biri gökte
Ama aynı hatıra
Ve sen de duyabilirsin
Şafak yüzlüm
İyice dinlersen…

Ben fısıltı seremonilerinde kalmadım
Türkümü söyledim hoyratça
Marşlarımı haykırdım her zaman
Kavgamın marşlarını
Bizim sevgimizi iyi bilirler
Ama barbar demişler
Bizim şefkatimizi bilirlerdi
Ama zalim demişler
Belki imansızlıklarından
Belki içimizdeki birkaç çürük elmadan
Biz insanlığı sevdik
Ayırmadan kayırmadan
Biz çocukları sevdik
Ağlatmadan güldürerek
Biz getirmedik yepyeni nizamları
Vurarak öldürerek
Biz yürümeyi sevdik
Ne derlerde desinler
Aldırmamayı sevdik
Şafak yüzlüm
Çok konuşmaktansa
Düşünmeyi sevdik…

Sorarlarsa bana
Bildiklerimi öğreneceklerdir.
Fısıldamışımdır çoğu kez
Ama haykırabileceğim
Gerçeklerim var
Ama korkutur ama ürkütür
Karanlık dünyanın feri
Her onur savaşının ilk neferi
Suskun gönüllerde volkan
Umutlu gözlerde parlayan
Ben hürriyetim
Şafak Yüzlüm
Kimseden yok bir beklentim
Ve Zalimlere
Ve Kahbelere benim nefretim

Şafağı görebilecekler
Ancak bekleyenlerdirler
Uykuya hasret çeken
Rüyalalarını görür ancak
Kıpkızıl şafakların
Getirdiği esenliğin
Şafak yüzlüm
Belki acımasız olabilir bu hayat
Onaların silahları
Muhtelif olabilir
Önemli mi bizim için
Bizim silahımız
Birlikte vuran
Yüreklerimizdir
Dünyanın dört bir yanında
Tek kelimeyle inandığını
İfade eden
Kardeşlerimizdir.
Şafak yüzlüm
İnanmak
Ve mücadele
Başkaca nedir hayat

Aldanmadan kanmadan
Yalancı güzelliklere
Hak bildiklerimizi
Deyivereceğiz her gördüğümüze
Şafak yüzlüm
Senin yüzünde doğacak
O kutlu güneş
Yeşertecek dalları
Ve eritecek karları
Seninle görebileceğiz dağları
Ve senle adam edeceğiz
Bu şehri ve sokakları…