Şafak yolcusu Şiiri - Kemal Polat

Bir şafağın ilk şavkında
Gonca gül harelerini öptü
Gamzeli yanaklarından.

Zaman geçişine fırsat vermeksizin
İlk şafağın ışıklarında parlayan tebessümler
Göz alınamayan muhteşem dudak kıvrımlarından.

Günler geçse de sürecek bekleyişi
Ne bir yıldız akacak, ne de bir turna geçecek
İnadına görünmeyecek, ses vermeyecekler.

Neden küstü aydınlığı esirgedi şafaklar?
Masum bir busenin hazzını kıskanan turnalar
İlk kez şafak konserlerini vermeden geçip gittiler,

Bir zorunluluktur şimdi güneşi beklemek,
Altın ışıkları karşılayacak çılgın arı kuşlar
Sakin kumluk yansıtacak canlı bakışları.

Bir su başı aramakta şafak yolcusu
Uyuya kalmak ister salkım söğüt altında
Uyanmamakta var, tadına doyulmayan rüyalarda