gün ağırmadan ışıyan,
şafak yıldızları,
gökyüzünde gecenin,
yaşayan renklerini sıralıyor.
gün ağırmadan,
benle karanlığa uzanmış,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta