gün ağırmadan ışıyan,
şafak yıldızları,
gökyüzünde gecenin,
yaşayan renklerini sıralıyor.
gün ağırmadan,
benle karanlığa uzanmış,
boynu bükük ağaçlar,
geceye,
yapraklarını sıralıyor.
ben ise hüznün demini,
sessiz geceden,
çekiyorum içime,
sabaha henüz varmadan.
sonrası,
sabah aşikar olunca,
uzaklardan gelen,
bir sesten,
hala iyi çalamadığım,
gitarın sesini,
piano eşliğinde dinliyorum.
ve günün,
tertemiz renkleri ile,
oturmuş,
şafak yıldızlarını,
ertesi geceyi bekliyorum...
Kayıt Tarihi : 30.11.2021 14:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cevat Çiloğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/11/30/safak-yildizlari.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!